STRONT

Sr, strontium

pierwiastek chem. należący do grupy berylowców; liczba atom. 38, masa atom. 87,62, temp. topn. 768°C, temp. wrz. 1380°C, gęstość 2,67 g/cm³; posiada cztery izotopy trwałe; srebrzystobiały, b. miękki metal o dużej aktywności chem. (musi być przechowywany w nafcie); lotne związki s. barwią płomień na czerwono; w przyrodzie występuje w minerałach (m.in. stroncjanit, celestyn), także jako składnik organizmów zwierząt i roślin (zwł. morskich); metaliczny s. jest stosowany jako getter oraz dodatek do niektórych stopów; związki s. stosuje się m.in. w cukrownictwie, do produkcji ogni sztucznych i rakiet sygnalizacyjnych, kondensatorów i szkieł o dużym współczynniku załamania światła; izotop promieniotwórczy ⁹⁰Sr jest produktem wybuchów jądrowych o b. długim okresie połowicznego rozpadu, opadając na ziemię stanowi duże zagrożenie dla ludzi i zwierząt; po raz pierwszy otrzymany 1808 przez H. Davy'ego.

Sr, DAVY Humphry Bartholomew, STRONTIUM, STRONCJANIT, BERYLOWCE, KARBONATYTY, ZEOLITY

• stront, (Sr)
• STRONCJANIT, , węglan strontu SrCO...
• GEOCHRONOLOGIA, rachuba czasu i datowanie...