TERB

Tb, terbium

pierwiastek chem. z grupy lantanowców; liczba atom. 65, masa atom. 158,92, temp. topn. 1356 °C, temp. wrzenia 2800 °C, gęstość 8,25 g/cm³; posiada jeden izotop trwały; srebrzystobiały, kowalny, b. miękki i ciągliwy metal aktywny chem.; w przyrodzie występuje w minerałach (gł. ceryt); stosowany w technice laserowej i żarówkach energooszczędnych; odkryty 1843 przez K.G. Mosandera.

• terb, (Tb)