Karl (1815-97)
matematyk niem.; prof. uniw. w Berlinie, czł. tamtejszej oraz franc. Akad. Nauk; prace z zakresu analizy matematycznej, teorii funkcji analitycznych, algebry liniowej, rachunku wariacyjnego, geometrii różniczkowej; opracował logiczne podstawy analizy matematycznej; 1861 dał przykład funkcji ciągłej nie mającej pochodnej w żadnym punkcie; swoją teorię funkcji analitycznych oparł na pojęciu szeregu potęgowego; do algebry liniowej wprowadził pojęcie dzielników elementarnych, w rachunku wariacyjnym podał warunki dostateczne na istnienie ekstremum funkcjonału; większość prac wydana pośmiertnie; wychowawca wielu wybitnych matematyków.
- WARIACYJNY RACHUNEK, (mat.) dział analizy...