(gr. ataraksia = spokój) termin użyty po raz pierwszy przez Demokryta dla określenia szczęścia mającego swoje źródło nie w dobrach zewnętrznych, ale w samej duszy człowieka; a. można osiągnąć przez rezygnację (jak utrzymywali stoicy), wykorzenienie pragnień (cynicy), opanowanie (Arystoteles), unikanie cierpienia (epikurejczycy).
EPIKUR, EUDAJMONIZM
- PYRRON Z ELIDY, (ok. 365-ok. 275 p.n.e.)...