z Samos (341-270 p.n.e.)
filozof grecki, twórca epikureizmu; miał napisać ok. 300 traktatów, ale do naszych czasów zachowały się tylko trzy listy i drobne fragmenty. E. określił filozofię jako działanie mające doprowadzić człowieka do szczęśliwego życia. Błędne poglądy wprowadzają do ludzkiego umysłu niepokój, który usunąć można tylko poprzez wiedzę. Dla E. wiedzą były sensualistyczna teoria poznania i zaczerpnięty od Demokryta atomizm, który został przez niego zmodyfikowany (E. dopuszczał istnienie przypadku i wolności). Szczęście dla E. jest konsekwencją osiągnięcia stanu pogody ducha (ataraksji) będącego wyzwoleniem się (dzięki filozofii) od lęku przed cierpieniem i śmiercią: śmierć jest pozbawieniem czucia i dopóki człowiek istnieje, jest nieobecna, kiedy zaś się pojawi - człowiek już nie istnieje. E. utrzymywał też, że bogowie, jakkolwiek istnieją, to nie interesują się ani światem, ani człowiekiem, w najmniejszym stopniu nie wpływając na ich losy.
EPIKUREIZM, LEUKIPPOS, EMPIRYZM, HEDONIZM, LUKRECJUSZ, LIST, UMOWA SPOŁECZNA
- Epikur, (341-270 p.n.e.)
- Epikur, (341-270 p.n.e)
- epikureizm, kierunek filoz., którego...