polityka polegająca na separowaniu się jakiegoś państwa od stosunków międzynarodowych (niezawieranie przymierzy, nienawiązywanie stosunków ekonomicznych i politycznych, nieingerencja w konflikty); 1. doktryna w polityce USA nakazująca trzymanie się z dala od spraw europejskich oraz skierowana przeciw ingerencji Europy w sprawy Ameryki Płn. i Płd., zastosowana przez G. Waszyngtona i T. Jeffersona, zawarta w doktrynie Monroe'ego (1823); była pomyślana jako obrona interesów amer. przed polityką państw eur. Odstępstwem od zasad i. był udział USA w I woj. świat., lecz powrócono do niej w okresie międzywojennym, rezygnując z przystąpienia do Ligi Narodów (zał. z inspiracji prez. USA W. Wilsona) i ratyfikacji traktatu wersalskiego oraz uchwaleniu ustawy o neutralności. USA odeszły od zasad i. w czasie II woj. świat. 2. określenie międzynar. sytuacji W. Brytanii w końcu XIX w. Politykę i. (tzw. splendid isolation), prowadzoną przez ministra spraw zagr. R. Salisbury'ego, cechowała niechęć Anglików do wchodzenia w sojusze z jakąkolwiek grupą państw europejskich; z polityki tej zrezygnowano w chwili wzrostu sprzeczności pomiędzy Anglią i Niemcami na morzach, w Afryce i na Bliskim Wschodzie.
- izolacjonizm, postawa polityczna, program...
- izolacjonizm, doktryna i polityka izolowania...
- izolacjonizm, polityka izolowania się...