Sren Aabye (1813-55)
filozof duński uwaćany za prekursora egzystencjalizmu. K. wzrastał w atmosferze obsesyjnej religijności, gł. wątki jego filozofii czerpią z doświadczenia religijnego; w przesyconym subiektywnością osobistym dialogu z Bogiem usiłował odkryć autentyczną treść chrześcijaństwa uwolnionego od tradycji racjonalistycznych (stąd krytyka filozofii G.W.F. Hegla) w pełni świadom własnej wyjątkowości, która nie znajduje reguł postępowania w żadnym kodeksie etycznym czy zorganizowanych kościołach (zwł. protestanckim). W życiu ludzkim K. wyróżnił trzy fazy: estetyczną (charakteryzującą się bezpośrednim i egoistycznym zaspokojeniem pożądań, którą charakteryzuje Don Juan), etyczną (w której człowiek podporządkowuje się powszechnym normom i rolom społecznym) i religijną (w której następuje powrót do subiektywności, choć już nie do pożądań, a oddanie się Bogu może być powodem zawieszenia moralności - symbolizowane przez Abrahama gotowego do złożenia w ofierze własnego syna). Pisma K. należą do arcydzieł literatury duńskiej, na język polski przekładał je m.in. J. Iwaszkiewicz (Bojaźń i drżenie. Choroba na śmierć, Albo-albo).
UNAMUNO, MALAQUAIS, SÖDERBERG, EGZYSTENCJALIZM, WAHL
- egzystencjalizm w literaturze, u źródeł związany...
- BARBER Samuel, (1910-81)
- Bergman Ingmar, (ur. 1918)