(język.) ogół form fleksyjnych (odmiany) czasownika w danym języku; osoby, liczby, czasy, strony, tryby, aspekty; w j. pol. istnieją 4 odmiany koniugacyjne (określane od końcówek w dwóch pierwszych osobach liczby pojedynczej: -ę i -esz, -ę i -isz, -am i -asz, -em i -esz).
MUŻOCJA, PARADYGMAT, ORZĘSKI, FLEKSJA, SKRĘTNICA, CZASOWNIKI, KOŃCÓWKA, LEDERBERG, CZĘŚCI MOWY
- koniugacja, (łac. coniugatio =...
- koniugacja, 1) u orzęsków ( Ciliata...
- KONIUGACJA, (zool.)