doktryna polit. oparta na założeniu nienaruszalności praw historycznych dynastii panującej; sformułowana 1814 we Francji, we wstępie do karty konstytucyjnej Ludwika XVIII; L. stał się ideologiczną podstawą działalności Kongresu Wiedeńskiego (1815) i Świętego Przymierza; przeciwstawiony teorii suwerenności ludu (jako herezji związanej z rewolucją burżuazyjną) służył w 1 poł. XIX w. restauracji absolutyzmu. Legitymistami nazywano: we Francji po 1830 zwolenników odsuniętej od tronu starszej linii Burbonów; w Hiszpanii po 1833 stronników pretendenta Don Carlosa i jego potomków (karliści); na Węgrzech i w Austrii po 1918 zwolenników powrotu Habsburgów.
NACJONALIZM, METTERNICH
- legitymizm, teoria polit., sformułowana...
- legitymizm, (franc. lgitisme -...
- Święte Przymierze, porozumienie Rosji, Austrii...