Luis Ignacio (ur. 1945)
brazylijski działacz związkowy, polityk; współzał. i lider Partii Pracujących; jako dziecko był sprzedawcą owoców, pucybutem, gońcem, robotnikiem; od 1969 czł. władz Związku Metalowców, od 1975 jego przewodniczący, radykalny przywódca związkowy (porównywano do niego Wałęsę, 1981 obaj mieli wspólną audiencję u papieża); 1980 zał. Partido dos Trabalhadores (Partię Pracujących), od 1982 w parlamencie; kandydat na prezydenta (1989, 1994, 1998), przeszedł wyraźną ewolucję poglądów od lewackich i populistycznych do bliskich europejskiej socjaldemokracji (i podobnie kształtowały się przeobrażenia partii, którą kieruje); autor Zależność a rozwój w Ameryce Łacińskiej; od 2002 prezydent kraju (reelekcja 2006); w trakcie swojej prezydentury najwięcej uwagi poświęcał problemom najuboższych, starając się zwalczyć historyczne nierówności – przekazał wielomiliardowe fundusze na programy socjalne, podniósł wysokość płacy minimalnej powyżej poziomu inflacji, zwiększył pomoc państwową przyznawaną najbiedniejszym rodzinom – działania te objęły ok. 44 mln osób (są to jednak akcje doraźne nie rozwiązujące problemów strukturalnych).