Edmund Jan (1913-89)
dziennikarz, publicysta, działacz społeczny, polityk; studia m.in. w Berlinie (relegowany jako działacz Związku Polaków); 1933–34 wydawał w Opolu , 1938 wcielony do Wehrmachtu, zdezerterował, aresztowany 1939, zwolniony po proteście Syndykatu Dziennikarzy Pol.; od IX 1939 w Polskim Radiu (pod przybranym nazwiskiem), współorganizator jego struktur podziemnych (nasłuch), m.in. autor codziennych komentarzy podczas powstania warszawskiego; 1945 korespondent I Armii WP (świadek zdobycia Berlina), następnie pol. korespondent m.in. z Procesu Norymberskiego i konferencji wielkich mocarstw w Poczdamie, z pierwszych sesji ONZ, z KBWE w Helsinkach; 1952–61 i 1969–85 poseł na Sejm, 1979–80 czł. Rady Państwa; 1984–89 prezes ZAiKS; 1989 senator (czł. Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie); autor m.in. Sprawy Polaków, Niemcy 1945-50, Polska-Rosja, bilans lat 1939-89, Listy z USA, Encyklopedia ONZ i stosunków międzynarodowych, Rzeczpospolita Polaków, Polska-Izrael; łącznie ok. 60 książek, laureat licznych nagród (m.in. im. B. Prusa, 1970); posiadacz wielu odznaczeń (m.in. kawaler Orderu Virtuti Militari).
POLSKA. PRASA, ,
- POLAK W NIEMCZECH, miesięcznik wydawany...
- ODRODZENIE, tygodnik, pierwsze powojenne...
- Odrodzenie, (1944-50)