konferencja wersalska
zwołana przez państwa Ententy w celu opracowania traktatów pokojowych z pokonanymi w I woj. świat. państwami (Niemcy, Austro-Węgry, Turcja i Bułgaria); wzięło w niej udział 27 państw, z wyjątkiem Rosji (której rządu rewolucyjnego nie uznawano), przy czym gł. rolę odgrywały USA, W. Brytania, Francja i Włochy reprezentowane w utworzonej specjalnie Radzie Czterech, zw. też Radą Najwyższą, a złożonej z szefów rządów (franc. - G. Clemenceau, bryt. - D. Lloyd George, amer. - Th. Wilson oraz wł. V. Orlando, później F. Nitti); posiedzenia plenarne odbywały się gł. dla zatwierdzenia przedłożonych przez mocarstwa propozycji; Polskę, której sprawy terytorialne były również omawiane, reprezentowali I. Paderewski, W. Grabski i R. Dmowski; przedmiotem sporów były zwł. kolonie niemieckie i przyszła rola Niemiec w Europie (W. Brytania nie chcąc dopuścić do wzmocnienia Francji poczyniła pewne ustępstwa na rzecz Niemiec, m.in. kosztem Polski); USA przyjęły rolę arbitra; rezultatem konferencji było m.in. powołanie Ligi Narodów oraz traktaty: z Niemcami (wersalski), z Austrią (w Saint-Germain-en-Laye), z Bułgarią (w Neuilly-sur-Seine), z Turcją (w Svres, zrewidowany 1923 w Lozannie); postanowienia p.k.p. stworzyły tzw. system wersalski i zaciążyły nad historią międzywojenną Europy.
- GRAMENO, Mihail (1872-1931)