Woodrow Thomas (1856-1924)
polityk amer., prawnik, prof. ekonomii polit. i prawa uniw. w Princeton (1902-10 rektor); 1910-12 gubernator stanu New Jersey; 1913-21 prezydent z ramienia Partii Demokratycznej; zdecentralizował system bankowy, przeprowadził nową ustawę antytrustową, wprowadził 8-godzinny dzień pracy; w polityce zagr. interweniował zbrojnie w Meksyku, Haiti, Dominikanie, Hondurasie, na Kubie; po wybuchu I woj. świat. ogłosił neutralność, wspomagając koalicję antyniem. materialnie; 1916 zaproponował walczącym stronom mediację i zawieszenie broni; nieoczekiwany atak niem. na amer. statki handlowe spowodował 6 IV 1917 wypowiedzenie wojny Niemcom; 8 I 1918 w orędziu do Kongresu USA sformułował własny 14-punktowy program powojennego ładu(w p. 13 opowiadał się za niepodległością Polski i jej dostępem do morza); uczestnik paryskiej konferencji pokojowej (XII 1918, pierwszy prezydent USA, który wyjechał z kraju), wywarł znaczny wpływ na kształt traktatu wersalskiego; zwolennik utworzenia Ligi Narodów; 1919 otrzymał pokojową nagrodę Nobla; w tymże roku, pod koniec kadencji W. weszła w życie XVIII poprawka do konstytucji USA ustanawiająca prohibicję, w rok później XIX – przyznająca prawo głosu kobietom; 1920 uległ udarowi mózgu; autor m.in. A History of the American People, The New Freedom.