(ok. 1380-1430)
filozof i teolog; studiował w Pradze, doktor teologii w Krakowie; autor najobszerniejszego polskiego komentarza do Etyki nikomachejskiej Arystotelesa, będącego jednym z najoryginalniejszych dzieł filozoficznych średniowiecza w Polsce; kontynuował myśl Buridana, dokonał radykalnego rozdzielenia sfery doczesnego i pośmiertnego życia człowieka, uznając za swoiście ludzkie jedynie życie aktywne, a życie kontemplacyjne rezerwując dla czystych duchów (dokonał w ten sposób rozdzielenia filozofii moralnej od teologii).