umundurowana i uzbrojona formacja powołana do ochrony bezpieczeństwa obywateli oraz do utrzymania porządku publicznego, zorganizowana na sposób wojskowy; jako instytucja niezależna od władz sądowych sformowana została po raz pierwszy w Paryżu na mocy edyktu królewskiego z 1667; pierwszy paramilitarny oddział p. składał się z 554 policjantów, w tym 144 konnych; 1698 założono pierwszy komisariat (opodal Pont-Neuf); pierwszym tajnym agentem był E.F. Vidocq – b. galernik, więziony także za lżejsze przestępstwa, który pełnił przez pewien czas rolę tajnego informatora o środowisku przestępczym, a w 1812 stanął na czele nowego wydziału wywiadowczego Sreté; 1829 wprowadzono umundurowanie; w XIX w. na wzór franc. zaczęto tworzyć oddziały p. w innych krajach; w Polsce ponownie pod tą nazwą od 1990 (1919-39 Policja Państwowa; 1939-44 policja granatowa, czyli Policja Polska Generalnej Guberni; 1944-90 Milicja Obywatelska); do 1996 podległa Ministerstwu Spraw Wewn., od 1997 Ministerstwu Spraw Wewn. i Administracji; na czele komendant gł., podlegają mu komendanci wojewódzcy, rejonowi i komisariatów; p. w Polsce składa się z jednostek p. kryminalnej, p. ruchu drogowego i prewencji, oddziałów prewencji i pododdziałów antyterrorystycznych oraz p. specjalistycznych, w tym kolejowej, wodnej, lotniczej.
- policja, komisariat policji, wezwać...
- policja, umundurowana i uzbrojona...
- POLICJA GRANATOWA, Policja Polska Generalnej...