Bertrand Arthur William, earl (1872-1970)
filozof i logik ang., jeden z najbardziej wpływowych myślicieli XX w.; jako autor (wraz z A.N. Whiteheadem) Principia mathematica rozwinął teorię zbiorów i rachunku predykatów, otworzył drogę do badań nad logicznymi podstawami matematyki (logiką matematyczną). Autor ok. 500 prac na różne tematy, pisanych prostym językiem, nie stroniących od złośliwego humoru, co zyskiwało mu czytelników na całym świecie i przyniosło 1950 literacką nagrodę Nobla. Przez całe życie prowadził działalność społ. i pacyfistyczną (która w okresie I woj. świat. spowodowała jego uwięzienie i utratę stanowiska wykładowcy w Cambridge; jednakże 1931 uzyskał za nią tytuł szlachecki), stanął po stronie przeciwników zbrojeń nuklearnych i wojny w Wietnamie, inspirował powstanie ruchu Pugwash i trybunału swego imienia, który miał potępiać zbrodnie dokonywane w imię racji politycznych; bronił wolnomyślicielstwa (Dlaczego nie jestem chrześcijaninem?), równouprawnienia w małżeństwie (Małżeństwo i moralność), prowadził z żoną Dorą szkołę eksperymentalną. Myśl R. ulegała ciągłej ewolucji, a jedynymi stałymi wyznacznikami jego postawy wydają się być liberalizm, pacyfizm i przekonanie, że w filozofii najlepszą metodą jest wnikliwa analiza, która wychodząc od wniosków pozwala dotrzeć do przesłanek. Rolę filozofa R. porównywał często z zadaniem detektywa w powieści kryminalnej - z tym, że w filozofii rozstrzyga zasada niesprzeczności (twierdzenie można obalić, ale nie można go dowieść). Swoje bogate życie naukowe i burzliwe osobiste opisał we wspomnieniach i autobiografiach (Autobiografia, Mój rozwój filozoficzny, Portraits from Memory); inne dzieła: Szkice sceptyczne, Wstęp do filozofii matematyki, Mądrość Zachodu, Zagadnienia filozofii, Negatywna teoria wychowania, Wychowanie a religia, Zagadnienia seksualne w wychowaniu.
WITTGENSTEIN, WHITEHEAD, ZNAMIEROWSKI