Czesław (1888-1967)
prawnik, socjolog i filozof; po uzyskaniu w Bazylei doktoratu (z filozofii), ukończył studia prawnicze w Poznaniu; prof. Uniw. Poznańskiego, kierownik katedry teorii państwa i prawa; badania nad sposobami budowania i uzasadniania norm prawnych i moralnych; za naczelną normę uznawał "życzliwość powszechną", norma ta "dąży do tego, by zapewnić wszystkim ludziom równy przydział szczęścia"; każdy człowiek powinien przede wszystkim powstrzymać się od działań, które przyczyniają komuś cierpienia, dążyć do zmiejszenia cierpień innych ludzi i powstrzymywać się od działania nie pozwalającego "powstawać cudzym radościom"; gł. dzieła: Psychologiczna teoria prawa, Podstawowe pojęcia teorii prawa, Elita a demokracja, Wiadomości elementarne o państwie, Zasady i kierunki etyki, Oceny i normy, Szkoła prawa. Rozważania o państwie. Autor przekładów na pol. kanonu dzieł klasycznej filozofii ang. (m.in. F. Bacon, T. Hobbes, D. Hume, J.S. Mill, G.E. Moore, B. Russell).