kategoria filoz. i prawnicza oznaczająca przestrzeganie prawa w sensie ogólnym; wg Arystotelesa istnieje s. rozdzielcza (równe traktowanie wszystkich podmiotów należących do pewnej kategorii) i wyrównawcza (wina ukarana, zasługa nagrodzona); św. Tomasz z Akwinu skłaniał się ku rozumieniu s. jako przyznania każdemu tego, co mu się słusznie należy; G. Babeuf wyróżnił s. wymienną (komutatywną) - wg formuły: "Każdemu to samo"; K. Marks wprowadził pojęcie s. dystrybutywnej, wyznając zasadę "Każdemu według jego zasług"; zgodnie z pozytywizmem prawniczym s. jest decyzją odpowiadającą obowiązującemu prawu, podjętą przez kompetentny organ w ramach obowiązującej procedury; s. zakłada równość ludzi wobec siebie niezależnie od sytuacji społ. jednostek i ich osobowości; potocznie: bezstronność i uczciwość; tradycja chrześc. wraz z umiarkowaniem, roztropnością i męstwem zalicza s. do czterech cnót kardynalnych, opierając na nich właściwe ludzkie postępowanie.
- sprawiedliwość, termin o wieloznacznej...
- SPRAWIEDLIWOŚĆ (SPOŁECZNA), SYNONIM: równość,...
- PRAWO I SPRAWIEDLIWOŚĆ, ugrupowanie polit. zał.(...)