podstawowe pojęcie taoizmu; etymologicznie chiński znak t. składa się z dwóch części, znaczących "głowa" i "iść"; w tradycji europejskiej jest przekładany rozmaicie jako: droga, ład przyrody, zasada moralna, pierwsza przyczyna, a nawet byt czy absolut; dla taoizmu t. jest wszechobecne i wszechuczestniczy we wszelkiej zmianie, zachowując swoją niepodzielność i bezosobowość. Ponieważ odkrycie t. przyrody dawałoby pełnię władzy nad nią samą, wiele szkół taoistycznych odwoływało się do praktyk magicznych; w klasycznym taoizmie t. nie jest jednak w żaden sposób transcendentne w stosunku do świata, jest w świecie, jest wszędzie i jest wszystkim; Czuang-tsy próbując uczniowi ukazać wszechobecność t. wskazuje mu mrówkę, kawałek cegły, źdźbło słomy i kupę gnoju.
- TAO YUANGMING, Tao Jüan-ming, Tao Quien...
- TAO QUIEN, .
- SISZACÜN-TAO, .