modyfikacja zachowania i nabywanie gotowości do zmian w zachowaniu w wyniku nagromadzenia doświadczeń przez jednostkę; w zależności od udziału świadomości i myślenia, nastawienia na ustalony cel, warunków i form wyodrębnia się różne typy uczenia się; dzieląc jego procesy na zamierzone i niezamierzone oraz mechaniczne (pamięciowe przez wielokrotne powtarzanie), u.s. ze zrozumieniem, u.s. problemowe i u.s. przez naśladownictwo; psychologię u.s. wyodrębniono jako dział wiedzy - zbliżony do dydaktyki i metodyki nauczania - na początku XX stulecia; współcześnie istnieją dwa gł. sposoby podejścia do procesu u.s.; jeden z nich grupuje teorie podkreślające związki między bodźcami a reakcjami (I.P. Pawłow, E. Thorndike, behawioryści amer.), drugi wyjaśnia zachodzący proces zmianami w systemach schematów poznawczych (K. Lewin, E.C. Tolman); pierwsza grupa za gł. drogę uznaje metodę prób i błędów, druga - poznanie przez wgląd.
- uczenie się, naturalny proces nabywania...
- UCZENIE SIĘ ZWIERZĄT, proces nabywania zdolności...
- uczenie się języków obcych, ‘współżycie seksualne’...