Humboldt Universität zu Berlin
założony 1809 (z inicjatywy W. Humboldta) jako Friedrich-Wilhelm-Univertsität z dewizą "jedność nauczania i badań naukowych", z pełną autonomią, wolnością nauki, finansowym wsparciem państwa; ukształtował model uniwersytetów niem., przejęty przez inne eur. i amer.; do II woj. świat. największy w Niemczech (u końca XIX w. 8 wydziałów, 1 tys. wykładowców, 9 tys. słuchaczy), od 1933 pod rządami hitlerowców tracił renomę, wielu profesorów emigrowało; w II woj. świat. zbombardowany, 1945 zawiesił działalność; 1950 restytuowany w NRD jako gł. uczelnia kraju; 1991 po zjednoczeniu Niemiec przyjął model uniwersytetów zachodnioniem.; 1993 miał ok. 4 tys. wykładowców, 21 tys. słuchaczy; wśród jego wybitnych profesorów byli filozofowie J. Fichte, G.W. Hegel, K. Marks, polityk Otto von Bismarck, filologowie I. Bekker, W. Humboldt (brat Alexandra), archeolog J. Winckelmann, historycy T. Mommsen, H. Treitschke, fizycy Albert Einstein i Max Planck.
- HALLSTEIN, Walter (1901-82)