Reklama

WEIL

Simone (1909-43)

filozofka franc.; zwolenniczka radykalnych poglądów społ. (choć daleka od komunizmu), w celu poznania środowiska podjęła pracę jako robotnica w zakładach Renault (sama pochodziła z bogatej rodziny żydowskiej); 1936 wyjechała do Hiszpanii, by przyłączyć się do obrońców republiki (wróciła 1937 z powodu złego stanu zdrowia); od 1940 na emigracji w Londynie. Sławę przyniosły jej opublikowane po śmierci artykuły i zapiski; twórczość W. jest przenikliwą krytyczną analizą współczesnego jej społeczeństwa przemysłowego i jego ideologii, maskujących omnipotencję aparatu zarządzającego produkcją i ludźmi, stanowiących przeszkodę w prawdziwej emancypacji człowieka i ukształtowania się rzeczywistej wspólnoty. Jej pisma, w których mistyczna żarliwość łączy się z upartym poszukiwaniem sprawiedliwości społ., oddziałały na wieku katolickich intelektualistów, gł. we Francji i w Polsce; m.in. Zakorzenienie, Świadomość nadprzyrodzona, Szaleństwo miłości, Pisma londyńskie i ostatnie listy.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama