(psychol.)
zespół ludzi posiadający określoną strukturę (której elementy wzajemnie na siebie wpływają), wspólny cel, wartości i normy; g. mogą mieć różny charakter (rodzina, zespół pracowników, organizacja społeczna, społeczność terapeutyczna), stopień sformalizowania, strukturę (hierarchia grupy), cel i czas działania; poza funkcją zadaniową g. zaspokaja psychologiczną potrzebę bezpieczeństwa, komunikacji, afiliacji, stanowi system odniesienia; działalność g. jest zdeterminowana przez jednostki, ale równocześnie na zachowanie każdego członka wpływa postawa grupy, wywołując postawy konformistyczne.