produkt koagulacji lateksu (zbieranego gł. z drzew kauczukowca Hevea brasiliensis), którego gł. składnikiem jest naturalny wielkocząsteczkowy węglowodór nienasycony o budowie łańcuchowej, cis-1,4-poliizopren, (C5H8)n (n > 10 000); brunatne, elastyczne i plastyczne (w temp. 0-60oC) ciało stałe; w procesie wulkanizacji k.n. otrzymuje się gumę lub ebonit; stosowany gł. do wyrobu gumy i klejów; pierwsza wzmianka o kauczuku pochodzi z dzieła hiszp. pisarza P.Martyre d'Anhiera (1530) i dotyczy azteckiej gry rozgrywanej piłkami sporządzonymi z soku pewnej rośliny, które lekko rzucone na ziemię odbijają się niewiarygodnie wysoko; kauczukowych piłek używali też Arawakowie z Wielkich Antyli; pierwszą recepturę otrzymywania gumy kauczukowej opracował 1762 François Fresnau; produkcję wyrobów kauczukowych na małą skalę rozpoczęto 1811 w Wiedniu; 1820 w Londynie Thomas Hanckok zbudował maszynę pozwalającą na nadawanie kauczukowi surowemu dowolnej formy plastycznej (produkował podwiązki, klamerki, gumki do spodni, pasy do spódnic, paski chirurgiczne); 1929 w laboratoriach Dunlopa wyprodukowano piankę gumową wykorzystywaną wówczas do tapicerki w motocyklach; światowa produkcja k.n. w 1999 wyniosła 6,770 mln ton; najw. producenci to Tajlandia, Indonezja, Malezja, Indie, Chiny, Filipiny, Sri Lanka, Nigeria, Liberia.
MONOPOL NATURALNY, KAUCZUKI SYNTETYCZNE, CHLOROKAUCZUK, FAKTYSA, MANIOK, FIGOWIEC, GUMOWE DRZEWO, FARADAY Michael, POLIENY, GUTAPERKA
- kauczuk, wyroby z naturalnego...
- kauczuk, „mięso półtwarde”...
- STYRENOWY KAUCZUK, kauczuk butadienowo-styrenowy...