proces pokrywania pow. wyrobów metalowych cienką warstwą innego metalu w celu nadania jej żądanych własności (np. odporność na korozję, na działanie kwasów, itp.) lub w celach dekoracyjnych; polega zwykle na walcowaniu na gorąco dwóch różnych gatunków materiału (np. stali kwasoodpornej i stali węglowej) lub na wykorzystaniu metod galwanicznych; wyroby platerowane popularnie nazywane są platerami; technikę p. stosowano już w starożytności; po długim okresie zapomnienia ponownie odkryto ją w połowie XVIII w.; przemysłowy wyrób platerowanych przedmiotów rozwinął się w Sheffield (Anglia); w Polsce produkcję platerów rozpoczął 1824 J. Fraget w Warszawie.
- MELCHIOR, srebrzystobiały stop...
- FRAGET Józef, (1797-1867)
- ZŁOCENIE, wytwarzanie na pow. przedmiotów...