zespół procesów fizykochemicznych, które powodują (najczęściej w wyniku reakcji chem. lub elektrochem.) niszczenie materiałów przez otaczające je środowisko; k. ulegają gł. metale i stopy, w mniejszym stopniu materiały niemetalowe (np. beton, tworzywa sztuczne, ceramika); proces k. rozpoczyna się na powierzchni i postępuje w głąb tworzywa; k. chemiczna - polega przede wszystkim na reakcji utleniania metali do tlenków; k. elektrochemiczna - wywołana jest tworzeniem się lokalnych ogniw korozyjnych (krótko zwartych ogniw galwanicznych, powstających w wyniku zetknięcia się roztworów wodnych z powierzchnią metalu); ponadto rozróżnia się szereg procesów korozyjnych, np. k. biologiczną, zw. biokorozją, kontaktową, międzykrystaliczną, gazową, lokalną i in.; istnieje szereg metod ochrony przed k.: bierne powłoki ochronne, które tworzą np. farby, lakiery, emalie; czynne powłoki ochronne, wykonane z metalu (cynku, kadmu) i tworzące na powierzchni chronionej warstwę produktów utleniania; protektory - powłoki zawierające szybko utleniający się (łatwo korodujący) metal - spełniają warunki czynnej powłoki ochronnej.
- korozja, ulec korozji, odporność...
- korozja, rozpoczynające się...
- KOROZJA JĄDROWA, stopniowe niszczenie...