wyparcie
w psychologii pojęcie z zakresu psychoanalizy, określające jeden z podstawowych mechanizmów obronnych, polegający na niedopuszczaniu do świadomości myśli, impulsów, popędów, pragnień i wspomnień, które mogłyby wywołać lęk, wstyd lub poczucie winy, gdyby zostały uświadomione; r. ma charakter nieświadomy w przeciwieństwie do tłumienia, które jest intencjonalnym unikaniem pewnych myśli bądź rezygnowaniem z nieakceptowanych pragnień.
KONFLIKT, WYPARCIE, KARLSBADZKIE POSTANOWIENIA, KARA, ŚRODKI ZABEZPIECZAJĄCE, KARNE BATALIONY, KASY OPORU
- represja enzymatyczna, adaptacja enzymatyczna.(...)
- represja, stłumienie, wyparcie, niezależne od woli iświadomości...
- stłumienie, represja.