(hebr. ab = ojciec + hamon = wiele)
syn Tarego, protoplasta i patriarcha narodu izraelskiego. Bóg zawarł z nim przymierze, obiecując, że będzie mu błogosławił w zamian za wierność i posłuszeństwo Jego nakazom oraz trwanie w doskonałości. Bóg chcąc wypróbować wiarę A., kazał mu ofiarować syna Izaaka na całopalenie (Rdz 22, 12, 13, 16, 18). A. wypełnił polecenie, lecz anioł powstrzymał go, podsuwając jako ofiarę baranka (biblijna zapowiedź ofiary Chrystusa). NT nazywa go "ojcem wszystkich wierzących". Postać A., zwłaszcza motyw ofiary, przedstawiana jest często w sztuce chrześc., m.in. w twórczości takich artystów, jak Ghiberti, Tycjan, Caravaggio, Rubens, Rembrandt, Blake. Związki frazeol.: łono Abrahama - odpoczynek sprawiedliwego po śmierci (Łk 16, 22), ofiara Izaaka, widzieć Abrahama - mieć ponad 50 lat (J 8, 57).