utwór liryczny głoszący pochwałę radości życia i niezależności od dóbr materialnych, charakteryzujący się żartobliwym dystansem wobec zdarzeń poważnych, konwencjonalną grą miłosną, powtarzalnością motywów. Ukształtowany przez starożytnych poetów gr., nawiązywał do stylu liryki Anakreonta. W lit. pol. spopularyzowany przez J. Kochanowskiego, właściwy rozkwit przeżywał w epoce oświecenia (np. różne odmiany pieśni u A. Naruszewicza, F. Bohomolca czy F.D. Kniaźnina).
- ANAKREONTYK, pogodny wiersz o tematyce...
- Anakreont z Teos, (ok. 570-485 p.n.e.)
- ROKOKO, (lit.)