(fr. nouveau roman = nowa powieść)
awangardowy styl w powieści zapoczątkowany we Francji w latach 50. XX w. Termin zastosował J. P. Sartre (wstęp do Portretu nieznajomego N. Sarraute, 1947); prekursorami byli N. Sarraute, S.Beckett, J. Cayrol; a. neguje konstrukcje tradycyjnej powieści, rezygnuje z klasycznej akcji, narracji, czasoprzestrzeni, struktury postaci, analizy psychol., obiektywnego opisu; świat przedstawiony a. jawi się takim, jakim widzi go bohater, staje się w trakcie mówienia; czytelnik jest osobą poznającą rzeczywistość; a. sama dla siebie stanowi temat, krytykuje swoje ujęcia, jest literaturą o literaturze. Najważniejsi twórcy a. to M. Butor, R. Musil, H. Broch, A. Robbe-Grillet.
- ANTYPOWIEŚĆ, odmiana powieści współczesnej...
- VILHJÁLMSSON, Thor (ur. 1925)
- Fałszerze, (1925)