(gr. apologe-tikós logos = obrończa mowa)
nurt piśmiennictwa rel.-filoz. uzasadniający fundamentalne zasady chrześc.; obejmuje traktaty innowierców przekonujące o wyższości ich religii; powstała w II-III w. Zob. apologia.
- APOLOGETYKA, dział wczesnochrześc.(...)
- TERTULIAN, Quintus Septimus Florentius...