(1897-1982)
franc. poeta, prozaik, eseista; zwolennik dadaizmu, współtwórca surrealizmu, którego istotę zaprezentował w debiutanckim tomie Ogień radości (1920), w powieści Paryski wieśniak (1926), esejach Fala snów (1924) i Traktacie o stylu (1928). Spotkanie z E. Triolet wiąże się z odstąpieniem od surrealizmu i skrystalizowaniem się poglądów lewicowych A.. Cykl powieści realistycznej rozpoczyna Świat rzeczywisty (1934); następnie ukazują się m.in. Dzwony Bazylei (1934), Piękne dzielnice (1936), powieść rzeka Komuniści (1949-51) oraz odwołujący się do wydarzeń z 1815 r. Wielki Tydzień (1958). Wiele utworów poetyckich poświęcił A. E. Triolet, m.in. Elza (1959), opublikował również powieści psychol., np. Wyrok śmierci (1965), eseje lit. i polit.
- ARAGON Louis, (1897-1982)
- Aragon Louis, (1897-1982)
- LUDWIK, Pochodzenia starogermańskiego,...