(1897-1982)
franc. poeta iprozaik. Obok A. Bretona twórca iteoretyk surrealizmu. Debiutował zbiorem poezji Ogień radości (1920), jednak dopiero wRuchu wiekuistym (1925) ujawnił wpełni swój talent nadrealisty. Jednocześnie dał się poznać jako prozaik, autor powieści: Anicet, czyli panorama (1921) oraz, uznanego za najwybitniejszą powieść surrealistyczną, Wieśniaka paryskiego (1926). Po przystąpieniu do komunistów w1927 r. A. zerwał znadrealizmem idawnymi przyjaciółmi: A. Bretonem, P. Eluardem imalarzem P. Soupaultem, ioddał się popularyzowaniu we Francji doktryny socrealistycznej. W1935 r. założył Międzynarodowe Stowarzyszenie wObronie Kultury, które zorganizowało wParyżu kongres pisarzy iartystów antyfaszystowskich. Ówczesna twórczość A. obejmuje dwa cykle powieściowe: pierwszy, nawiązujący do balzakowskiego typu powieści społ. Świat rzeczywisty, daje panoramę Europy 1. poł. XX w. iskłada się z4 części: Dzwony Bazylei (1933), Piękne dzielnice (1936), Pasażerowie zdyliżansu (1943) iAurelian (1944); drugi cykl zatyt. Komuniści (1949-51), utrzymany wkonwencji socrealistycznej, stanowi próbę ujawnienia mechanizmów społ. ipolit. II wojny światowej. Doświadczeniom zczasów działalności we franc. ruchu oporu, wprasie konspiracyjnej iwNarodowym Komitecie Pisarzy, którego A. był współtwórcą, poświęcone jest programowe dzieło pisarza Człowiek komunista (1949-53). Poezja A. zokresu wojennego ipowojennego zachowała więcej artystycznej siły niż jego proza, łącząc elementy historiozoficzne zliryką erotyczną: Nóż wserce (1941), Broceliande (1942), Oczy Elzy (1942), Muzeum osobliwości (1943) iin. Redaktor naczelny sponsorowanego przez partię tygodnika "Les Lettres Françaises", po tym, jak potępił inwazję na Czechy w1968 r., stracił przychylność komunistycznych władz. Ostatnie powieści A.: Wielki Tydzień (1958), Wyrok śmierci (1965) iBlanche, czyli zapomnienia (1974), stanowią próbę zerwania zsocrealizmem ipowrotu do nowatorskiego pojmowania prozy powieściowej.
- Aragon Louis, (1897-1982)
- ARAGON Louis, (1897-1982)
- LUDWIK, Pochodzenia starogermańskiego,...