(1444-1510)
wł. malarz renesansu. Żył i tworzył głównie we Florencji, związany z dworem Medyceuszów. Malował obrazy rel., mit., alegoryczne, portrety i freski, z których najsłynniejsze znajdują się w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie (epizody z życia Chrystusa i Mojżesza). Wczesne obrazy B. to Wiosna, Pokłon Trzech Króli, Alegoria męstwa, na których uwiecznił zarówno siebie, jak i przedstawicieli rodu de Medici. W obrazach mit. (np. Narodziny Wenus, Wenus i Mars) i rel. (np. obrazy Madonny z Dzieciątkiem) kompozycja jest podporządkowana formie. Postacie B. są łagodne, pełne wdzięku, a ich szaty podkreślają piękno ciała. Po 1490 r. B. tworzył już tylko ekspresyjne obrazy rel., m.in. Zwiastowanie, Koronacja Matki Boskiej. Ilustrował również Boską Komedię Dantego. Jego twórczość cechuje precyzyjny rysunek, płynność linii, subtelność przedstawianych postaci, czyste, jasne kolory oraz dekoracyjny charakter przedstawienia.
- Botticelli Sandro, właśc. Alessandro di Mariano Filipepi, (1445-1510)
- BOTTICELLI Sandro, właśc. Alessandro di...