(1905-70)
powieściopisarz i eseista; praca w dyplomacji zarówno przed (Londyn 1929-32), jak i po wojnie (Rzym 1955-59 i Paryż 1961-65) stała się inspiracją najbardziej znaczących jego powieści. Debiutował powieścią psychologiczną Adam Grywałd (1936), kolejno opublikował cykl powieściowy Mury Jerycha (1946), Niebo i ziemia (1949-50), a następnie polit.-sensacyjną Ucztę Baltazara (1952, ekranizacja 1954). Największy sukces odniosły eseistyczny dziennik B. Spiżowa brama (1960) oraz powieść Urząd (1960) - utwory ukazujące mechanizmy funkcjonowania państwa watykańskiego. W kolejnych latach ogłasza reportaże Listy hawańskie (1961), wspomnienia i eseje Nelly. O kolegach i o sobie (1970). Już po śmierci B. wydana została jego powieść Zawiść (1973).
- Breza Tadeusz, (1905-70)
- BREZA Tadeusz, (1905-70)
- TADEUSZ, Pochodzenia hebrajskiego,...