(1905-94)
austr. pisarz i eseista, laureat Nagrody Nobla (1981). Swoje dzieciństwo i młodość przedstawił w autobiograficznej trylogii Ocalony język (1977), Pochodnia w uchu (1980), Gra oczu (1985), a powieść Auto da f (1935) miała być początkiem cyklu traktującego o nieprzystosowaniu człowieka do okrutnej rzeczywistości. C. pisał również komedie (m.in. Wesele, 1932), lecz mistrzostwo osiągnął w małych formach (np. Głosy Marrakeszu, 1968). Jego twórczość jest wyrazem protestu przeciw zdeformowanemu złem światu, dla którego alternatywą może być literatura.
- CANETTI Elias, (1905-1994)
- Canetti Elias, (1905-94)
- ELIASZ, Pochodzenia hebrajskiego,...