jeden z podstawowych elementów konstrukcyjnych dzieła, właściwość świata przedstawionego, której kształt determinuje rodzaj literacki; bywa także przedmiotem refleksji twórcy; w liryce - dominuje cz. teraźniejszy (wypowiedzi i refleksji podmiotu); w dramacie - cz. następujących po sobie scen; w epice mamy do czynienia z 1) cz. narracji, szczególnie wyraźnym w narracji 1-os., oraz 2) cz. fabuły, który stanowi zwykle odpowiednik czasu hist., mitycznego lub fantast. i może się rozwijać w porządku chronologicznym lub ulegać złamaniu przez inwersję, retrospekcję, etc. Cz. w utworze lit. może odpowiadać czasowi fizycznemu ( realizm), mogą też mieć na niego wpływ koncepcje filoz., konwencje epoki, gatunku etc.
- NOWA KULTURA, ogólnopolski tygodnik...
- Churchill Winston, (1874–1965) – brytyjski...
- POLSKA. LITERATURA. OKRES PO 1976, wraz z załamywaniem...