(1880-1945)
malarz, poeta i krytyk sztuki, uczeń J. Mehoffera i L. Wyczółkowskiego, w Paryżu (1910-12) interesował się malarstwem
P. Czanne’a, kubistów na czele z P. Picassem; poznał twórczość H. Matisse’a i prace kapistów grupy J. Pankiewicza (l. 20); współtworzył (z A. i Z. Pronaszkami) krak. stowarzyszenie Formiści Polscy, pierwsze awangardowe ugrupowanie malarzy. Członek poetyckiego klubu futurystów "Gałka Muszkatołowa"; współzał. pisma ,,Formiści" (1919-21); z B. Jasieńskim i S. Młodożeńcem założył poetycką grupę futurystów. Debiutował poematem scen. Śmierć fauna (1930); autor zbiorów Zielone oko, Poezje formistyczne (1920), Mechaniczny instynkt elektryczny (1922), Pastorałki (1925), wydawanych w ozdobnej szacie graficznej z ilustracjami techniką drzeworytu T. Makowskiego. Nadawał im poetycką formę naiwnych kolęd, kantyczek i misteriów, stylizowanych na gwarę podhalańską, z refrenami; autor żartów parodystyczno-groteskowych: Wąż, Orfeusz i Eurydyka, Wizja antyczna (1922), Osioł i Słońce w metamorfozie i Włamywacz z lepszego towarzystwa (1922), z motywami malarskimi i z oryginalnymi rozwiązaniami kształtu typograficznego.
- Czyżewski Tytus, (1880-1945)
- CZYŻEWSKI Tytus, (1880-1945)
- TYTUS, Pochodzenia łacińskiego,...