(1880-1945)
poeta, tłumacz, malarz, krytyk sztuki. Współtwórca awangardowej grupy lit.-artyst. Formiści Polscy i jej organu, pisma "Formiści". Wychowanek krakowskiej ASP, pochodzący ze wsi Przyszowa k. Limanowej, w twórczości lit. i malarskiej wykorzystywał znajomość folkloru. Debiutem lit. Cz. jest ironiczny poemat sceniczny Śmierć fauna (1907). Jego wczesna poezja była swoistą interpretacją założeń różnych kierunków awangardowych (futuryzmu i dadaizmu), głosił w niej kult człowieka wyzwolonego z więzów tradycji, podziw dla natury i instynktu - zbiory Zielone oko. Poezje formistyczne, elektryczne wizje (1920), Noc - Dzień. Mechaniczny instynkt elektryczny (1922). Cechy oryginalnej stylizacji lud., nawiązujące do folkloru Podhala, oparte na tradycji obrzędowej Bożego Narodzenia znajdujemy w zbiorze Pastorałki (1925), pokrewny charakter ma poemat Lajkonik w chmurach (1936) odwołujący się do folkloru miejskiego. Cz. jest również autorem groteskowo-parodystycznych utworów scenicznych Wąż, Orfeusz i Euridika. Wizja antyczna (1922) oraz Osioł i słońce w metamorfozie i Włamywacz z lepszego towarzystwa (1922). Przekładał poezję franc., głównie G. Apollinaire'a.
- CZYŻEWSKI Tytus, (1880-1945)
- Czyżewski Tytus, (1880-1945)
- TYTUS, Pochodzenia łacińskiego,...