(1265-1321)
poeta wł., dla którego Beatrycze stała się inspiracją do filoz. rozważań i twórczości artystycznej. Wygnany z rodzinnej Florencji za działalność polit. tułał się po Włoszech, by przed końcem życia osiąść w Rawennie. O swoim uczuciu do Beatrycze pisał w lirykach przeplatanych prozą Życie nowe (1292). Jest autorem rozpraw pisanych po łacinie na temat polityki O monarchii (1310-14) i języka O mowie pospolitej (1302-05). Miejsce w lit. światowej uzyskał poematem Boska Komedia (1307-21) w trzech częściach (Piekło, Czyściec, Raj) składającym się ogółem ze 100 pieśni. Wędrówka D. po zaświatach, pod przewodnictwem Wergiliusza, a później Beatrycze jest symbolicznym wznoszeniem się człowieka po szczeblach poznania, aż do osiągnięcia ideałów piękna, dobra i mądrości.
- Dante Alighieri, (1265-1321)
- DANTE Alighieri, (1265-1321)
- Dante Alighieri, (1265-1321)