(mit.gr.; gr. Oidipous = obrzmiałonogi)
syn króla Teb Lajosa i Jokasty, sprawca tragedii rodziny i państwa. Poznawszy przepowiednię wyroczni, Lajos nakazał tuż po urodzeniu syna przebić mu stopy i porzucić w górach na pożarcie zwierzętom. E. odnaleziony został jednak przez pasterzy i wychowany przez króla Koryntu, który kochał go jak własne dziecko. Kiedy dorósł i poznał proroctwo, postanowił opuścić dom króla, aby zapobiec okrutnym zdarzeniom (zabójstwu ojca i kazirodczemu związkowi z matką). Wyrocznia zaczęła wypełniać się pod Tebami, gdy w potyczce nieświadom swego losu zabił Lajosa i po rozwiązaniu zagadki Sfinksa został mężem Jokasty, z którą miał dwóch synów: Eteoklesa i Polineikesa oraz dwie córki: Antygonę i Ismenę. Gdy po latach Teby zaczęły nawiedzać nieszczęścia, ślepy wróżbita Tejrezjasz odkrył Edypowi prawdę, którą ten odsuwał od siebie. Zrozpaczona Jokasta popełniła samobójstwo, a on oślepiony udał się na tułaczkę, w której towarzyszyła mu Antygona. Zmarł w Kolonos. E. jest bohaterem tragedii Sofoklesa Król Edyp i Edyp w Kolonos.
- Edyp, wmit. gr. syn króla...
- EDYP, w mit. gr. bohater cyklu...
- kompleks Edypa, Edypa kompleks.