(gr. ekklesia = zgromadzenie)
bibl. filozof, kaznodzieja, mędrzec; E. nazywa się Koheleta, który w księdze ST podejmuje rozważania nad sensem życia (marność nad marnościami i wszystko marność; łac. vanitas, vanitatum et omnia vanitas): szczęścia nie zapewni bogactwo ani mądrość, gdyż ludzkie istnienie poddane jest prawu przemijania. Księga Koheleta fascynowała barokowych poetów metafizycznych.
- Księga Eklezjastesa lub Księga Koheleta, (hebr.)
- sentencja, (łac. sententia =...
- gatunki biblijne, formy lit. w księgach...