(hebr.)
biblijna księga ocharakterze filoz. pochodząca zok. 200 r. p.n.e., zawierająca przysłowia, aforyzmy isentencje, których autorstwo tradycja przypisywała Salomonowi. Wychodząc zzałożenia, że wszystko na świecie jest marnością, co wynika znieuchronności śmierci iznikomości ludzkich działań, autor radzi cieszyć się trwającą chwilą iprzyjmować teraźniejszość jako Boży dar. ZK.E. wywodzi się wiele przysłów, które zadomowiły się wjęz. iznajdują się wpowszechnym użyciu; Eklezjastes jako pierwszy zauważył, że "kto kopie dół, ten może weń wpaść", wypowiedział też znaczące: "Powstało wszystko zprochu iwszystko do prochu znów wraca".