(1888-1965)
amer.- ang. poeta, autor dramatów, eseista i krytyk lit., jeden z głównych nowatorów poezji XX w., laureat Nagrody Nobla (1948). Stworzył poezję intelektualną, poświęconą głównie złożonym problemom filoz.-moralnym, aluzyjną, zobiektyzowaną. W wyrażaniu myśli posługiwał się często ironią i groteską. We wczesnych utworach, np. Gerontation (1919), Ziemia jałowa (1922), Wydrążeni ludzie (1925), namalował ponury obraz powojennej cywilizacji. W późniejszej twórczości pesymizm ustępuje miejsca chrześcijańskiej afirmacji bytu ludzkiej istoty, co znajdujemy w utworach Podróż trzech króli (1927), Środa popielcowa (1930), Cztery kwartety (1943). Swoją twórczością dramatopisarską stał się odnowicielem dramatu poetyckiego. Dzieła E. w tej dziedzinie to zarówno nawiązujący do średniowiecznych form misteryjnych Mord w katedrze (1935), jak i sztuki współczesne, wzorowane na tragedii gr., Zjazd rodzinny (1939), Cocktail Party (1950), Mąż stanu (1958), Lord Chaverton (1959). Swoje poglądy na tradycję zawarł w esejach Tradycja i talent indywidualny oraz Kto to jest klasyk, są to pozycje fundamentalne w kształtowaniu podstaw współczesnego neoklasycyzmu.
- Eliot Thomas Stearns, (1888-1965)
- ELIOT, Thomas Stearns (1888-1965)...
- TOMASZ, Pochodzenia aramejskiego,...