(franc. empire = władza, państwo, od łac. imperium)
jedna z odmian późnego klasycyzmu, rozwijająca się w okresie panowania Napoleona I (1804-15) zw. stylem cesarstwa. E. trwał do lat 30. XIX w., wywarł silny wpływ na sztukę w całej Europie, szczególnie na architekturę, rzemiosło artystyczne, meblarstwo, wystrój wnętrz, modę, dekorację. Charakterystyczne cechy e.: monumentalność, surowa prostota i wykorzystywanie wzorów antycznych, motywów greckich, rzymskich, egipskich (np. wieńce laurowe, orły, sfinksy), charakterystyczny monogram "N". W stylu e. przebudowano m.in. Luwr, Wersal, Fontainebleau; wzniesiono łuki triumfalne, Place du Carrousel itd. Meble e. o prostej formie, masywne, wykonywano przeważnie w mahoniu ze zdobieniami ze złoconego brązu. W wystroju wnętrz dominowała biel łączona ze złotem, czasem z purpurą. W utrzymaniu jednolitości stylu pomagał wzornik opracowany przez Ch. Perciera i P. Fontaine’a - architektów Napoleona.
- empire, styl cesarstwa, późny...
- EMPIRE, styl cesarstwa
- EMPIRE STATE BUILDING, (biurowiec) w N. Jorku...