(łac. fatalis = przeznaczony losem, zgubny, nieszczęsny)
doktryna filoz. bądź postawa, w myśl których wszystkie zdarzenia są z góry ustalone, a człowiek nie ma żadnego wpływu na ich przebieg. F. odnaleźć można już w antycznej personifikacji Ananke lub pojęciu fatum, także w doktrynie stoików i religii chrześcijańskiej, składającej los człowieka w ręce Opatrzności. Naukę predestynacji, rozumianej jako przeznaczenie, głosił religijny odłam reformacji kalwinizm. Lit. wizerunek bohatera, którego losy zostały określone z góry, odnajdujemy w oświeceniowej powiastce filoz. D. Diderota Kubuś Fatalista i jego pan.
- FATALIZM, pogląd sformułowany...
- fatalizm seksualny, przekonanie, iż nie...
- KISMET, (tur.) w przeznaczenie,...