pogląd sformułowany w niektórych religiach i doktrynach filoz., w myśl którego wszystkie zdarzenia zachodzące w świecie uzależnione są całkowicie od jednej przyczyny znajdującej się poza naturą i nie podlegającej jej oddziaływaniu (bezosobowego losu, nieuchronnego fatum); stąd w niektórych doktrynach pogląd, iż każde wydarzenie z osobna nie jest skutkiem naturalnych związków przyczynowych, lecz wynika z działania owej nadprzyrodzonej, ślepej siły; w tym sensie f. w doktrynach religijnych przypisuje Bogu drobiazgowe kierownictwo wszelkimi procesami zachodzącymi w świecie; potocznie: wiara w przeznaczenie, w nieodwracalny bieg zdarzeń, w fatalny, pechowy, nieszczęśliwy, zgubny, feralny los.
DĄBROWSKA Maria, QUIROGA, PRZYCZYNOWOŚĆ, DELEDDA Grazia
- fatalizm, (łac. fatalis = przeznaczony...
- fatalizm seksualny, przekonanie, iż nie...
- KISMET, (tur.) w przeznaczenie,...