Reklama

Fitzgerald Francis Scott

(1896-1940)

pisarz amer., wnikliwy obserwator i kronikarz przemian społ. i osiągnięć technicznych okresu międzywojennego w USA, przedstawiciel tzw. straconego pokolenia. Debiutował powieścią Po tej stronie raju (1920), w której ukazał rozterki i zagubienie młodego pokolenia, a następnie wydał Pięknych i przeklętych (1922). Czołowa powieść Wielki Gatsby (1925) zyskała światowy rozgłos dzięki znakomitej ekranizacji i grze aktorskiej. Dorobek lit. F. obejmuje jeszcze kolejne tytuły tego gatunku, takie jak: Czuła jest noc (1934), Ostatni z wielkich (1941) oraz opowiadania opublikowane m.in. w zbiorach: Opowieści z epoki jazzu (1922) i Wszyscy smutni młodzi ludzie (1926). Jego twórczość, zawierającą liczne wątki autobiograficzne, cechuje błyskotliwy styl i wyjątkowa przenikliwość w analizowaniu otaczającego świata i ludzkich losów.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama