(1911-91)
szwajc. prozaik, dramaturg i dziennikarz podejmujący w swej twórczości problematykę społ.-
-polit. Już we wczesnych dziennikach Tagenbuch 1946-49 (1950) potępia faszyzm, w dramatach Chiński mur (1947) i Biedermann i podpalacze (1953) sprzeciwia się wszelkim formom dyktatorstwa, w Andorra (1962) piętnuje antysemityzm. Światowe uznanie przyniosły F. powieści analizujące postawę współcz. człowieka wobec świata i jego problemy z własną tożsamością, zapisane często w formie osobistego dziennika: Stiller (1956), Homo Faber (1957), Powiedzmy Gantenbein (1964). Ważniejsze pozycje z późniejszego okresu twórczości F. to: dramat Biografia (1967), Tagenbuch 1966-71 (1972), powieść Montauk (1975) zawierająca elementy autobiografii i sztuka Tryptyk (1978).
- FRISCH Max, (1911-91)
- Frisch Max, (1911-91)
- MAKSYM, Pochodzenia łacińskiego,...