podstawowa funkcja dźwięków mowy ludzkiej; za ich pomocą rozróżniamy formy jęz., np. morfemy, wyrazy, zdania. Język spełnia funkcję komunikatywną, ekspresywną, fatyczną, impresywną, magiczną, poetycką, poznawczą, reprezentatywną. F. ekspresywna - nadawca wyraża emocje, doznania w stosunku do odbiorcy, np. Kochanie!, syneczku, zwracając się do kogoś bliskiego. F. fatyczna - zdolność elementów jęz. do ustalenia i podtrzymywania kontaktu jęz. między nadawcą a odbiorcą, np. słuchaj!, więc, aha, hej!, tak…, tak, baj, baj, bywaj! F. impresywna - nadawca nakłania odbiorcę do jakichś działań lub postaw, używa w wypowiedzi formę wołacza, skłania do określonego działania, np. Zosiu! Czytaj głośniej. F. informatywna - podstawowa odmiana f. komunikatywnej, w której nadawca podaje odbiorcy informacje o świecie, czy też o samym sobie, np. telewizyjne bloki informacyjne. F. komunikatywna (przedstawieniowa) - nadawca porozumiewa się z odbiorcą za pomocą tekstu. F. poetycka - nadawca zwraca uwagę odbiorcy na tekst, jego cechy estet., np. na metaforykę. F. stanowiąca - istnieje wówczas, gdy mamy do czynienia nie tylko z informacją, ale i z pewnym dokonaniem, stwierdzeniem stanu faktycznego, np. My uczniowie oficjalnie dowiadujemy się od dyrektora szkoły, że w bieżącym roku szkolnym uroczystość rozdania świadectw odbędzie się 19 VI. F. znaczeniowa (semantyczna) - właściwa każdemu morfemowi leksykalnemu. Z dwu zdań Staś jedzie na obóz wędrowny i Staś jedzie na obóz wędrowny? pierwsze jest oznajmujące, a drugie pytające; zdania te mają odmienne znaczenie, chociaż różnią się tylko intonacją. F. magiczna - wiąże mówienie z działaniem, przejawia się w różnego rodzaju zaklęciach, przekleństwach, czarach, tajemniczych formułach słownych, eufemizmach; wiąże się z nią pojęcie tabu jęz.
- funkcja, (functio n)
- język, system językowy (kod),...
- funkcja inline, (inline functi on)